Call Calhanoglu Back! Controversy is over!

As of today we have just three months to be able to recover our national football team. And i think that Turkish national  football team is not as bad as that everybody mentioned. It is obvious we need Çalhanoğlu and Toprak to get Euro 2016 goal.

Terim hasn’t still done anything to end this controversy between Çalhanoğlu, Töre and Toprak. Nothing is irreparably. Blaming other people doesn’t make any add on us. Terim who has always been having personel improvement in his life knows better than all of us. He has to teach these young guys to be able to get on with well with eachother.

Terim once said in his interview ‘’This is our national team,  as long as i’m here players who come willingly will play anymore  and once in Çalhanoğlu’s interview he said ‘’i chose Turkish national team because i feel more comfortable being here.‘’  

Maybe Terim would had forgotten that Çalhanoğlu chose our national team without any choosing process. This guy wants to play for us.

Last week German national football team sportive director Hansi Flick said’’ we don’t need anybody except Çalhanoğlu’’

We still haven’t discovered precious like Çalhanoğlu we have, he is the king of free kicks of Bundesliga and any other leagues. He has unprecedented crossing skills, he has everything that our national football team needs. He will increase our team and our other players offensive fecundities.

As a Turkish citizen i don’t want despair of Euro 2016 and i want our team to struggle till the end of group stage to be able to qualify for Euro 2016.

I am calling Terim from here. Sake of Turkish people, please terminate this controversy.

I insist, If we able to get sufficient circumstances we can beat Holland three months later as in 1997. They are not as good as they are in 1997.   ( 02.04.1997 Turkey:1 Holland:0 )

 

 

İtalya'nın 30 yaş üzeri futbolcuları, Onlarsız olmaz!!!

Çocukluğumdan beri İtalyan futboluna çok büyük merakım vardır. İtalyancanın müthiş çekiciliğini ve Maradona'nın bizim büyüdüğümüz dönemlerde İtalya'da oynamasını bu hayranlığımın en büyük sebepleri olarak sayabilirim. (Ve tabiki daha sonradan öğrendiğim Gianna Nannini ve Edoardo Bennato'nun söylediği 1990 dünya kupası şarkısının etkisini yok sayamam, hala aynı etkiyi gösterip tüylerimi diken diken yapabiliyor) 1991 Sampdoria'nın tarihindeki ikinci şampiyonluğunu da dün gibi hatırlarım. Play Station 1'i abimle oynadığımız dönemlerde o hemen Juventus'u seçerdi bende hemen İnter'i seçip oynamaya başlardık. Tabi 1990 dünya kupasında kendi evinde 3. olmuş ve 1994 dünya kupasında finalde kaybetmiş bir İtalya o dönemlerde çok popüler milli takıma ve kulüp takımlarına sahipti.

Arada 2006 dünya kupası şampiyonluğu ve 2012 Avrupa şampiyonası 2. liği olmasına rağmen İtalyan futbolunun son dönemlerde düşüş içinde olduğunun sokaktaki çocuklar dahi farkındadır. Zaten son yıllarda şampiyonlar ligindeki 4. takım kontenjanlarını da Almanlar'a kaptırdılar ve uzun süre daha geri alamayacak gibi görünüyorlar.

Yıllar önce okuduğum Milan başkanı Berlusconi'nin Milan'da artık 30 yaş üzerinde futbolcu görmeyeceksiniz şeklinde bir yazısı geliyor. Dünyanın her yerinde oynanan futbolda dayanıklılık ve fizik gücü ön plana çıktığı için bütün kulüpler genç oyuncuların peşine düşmüş durumda, ancak gelenecekçi ve geçmişte hikayesi, tarihi olan şeylerin hayranı olan bir futbol sever olarak tarihinde, 1982 dünya kupasını kazandığında kalesinde 40 yaşında Dino Zoff olan, en büyük patlamasını 2006 yılında dünya kupasını kazandığı sene 33 yaşında yapan ve Fifa yılın futbolcusu ödülünü kazanan Fabio Cannavaro olan, 40 yaşına kadar futbol oynamış Milan efsanesi Paolo Maldini olan,  yine 37-38 yaşlarına kadar oynamış Di Livio, Del Piero, Baresi, Ciro Ferrera, Roberto Donadoni olan, 38 inde bile gol attığında hayatının ilk golünü atıyormuş gibi sevinen Filippo Inzaghi olan,  şu an bile hala en büyük yıldızları 38 yaşındaki Totti ve 35 yaşındaki Pirlo olan İtalyan futboluna bu yaklaşımın çok uygun olmayacağını düşünüyorum.

İtalyan futbolcuları diğer ülke futbolcularından ayıran en büyük özellik gelişimlerini kariyerleri boyunca devam ettirmeleridir. Brezilyalılar, Fransızlar, İngilizler gibi 16 yaşında parlayan çok büyük yetenek olacak dedikleri yıldız adayları tarih boyunca çok az olmuştur. Almanlar, Hollandalılar gibi futboldan sıkılıp 30 yaşında futboldan soğudukları da çok az görülür. Hepsi en az 35 yaşına kadar oynarlar.

Hayatta  her olayı kendi dinamikleri ve içinde bulunduğu sosyal çevresi ile birlikte değerlendirilmesi gerektiğini düşünürüm. Sanırım bu kez çözüm gençleştirme de olmayabilir. Aşağıda belirttiğim istatistik sizce bir tesadüf olabilir mi?

Aşağıda Şampiyonlar Ligi'ni son 10 yılda kazanmış olan takımların final maçındaki ilk 11 yaş ortamaları yer almaktadır. Son 10 sene içerisinde İtalyan takımları 2 kere kupayı kazanmış olup yaş ortalamaları istatistiği dikkat çekmektedir.

Not: 2007 Milan Kadrosunda 7 İtalyan oyuncu bulunmaktadır.
2010 İnter kadrosunda İtalyan oyuncu bulunmamaktadır. (Jose Mourinho dehası / bu konu ayrı bir yazı da kaleme alınacaktır.)

 

Yıl	Şampiyonlar Ligini kazanan takım	ilk 11 Yaş ortalaması
2004-05	Liverpool	26,1
2005-06	Barcelona	27,4
2006-07	Milan	30,6
2007-08	Manchester United	27,5
2008-09	Barcelona	27
2009-10	Internazionale	30
2010-11	Barcelona	26,6
2011-12	Chelsea	27,7
2012-13	Bayern Münih	26,4
2013-14	Real Madrid	26,2

 

 

what do you say of making an exchange? Paris instead of Milano!!!

At the 94-95 season Paris Saint Germain football team has had a great squad, (some of the players from the squad, Bernard Lama, Paul Le Guen, George Weah, David Ginola, and a friend Pascal Nouma ) and they had swept the champions league group, with complete series of home and away winsi (Group was consisting of PSG, Bayern Munich, Spartak Moscow and Dynamo Kiev) At the quarter final they pushed Barcelona out of the champions league and then at the semi final they were beaten by Milan. Next two successive years they played final at the cup winners cup against Rapid Wien and Barcelona.  95-96 season they won the cup, the other season they were beaten by Barcelona, El fenomeno scored from penalty . (In 96-97 season Galatasaray was eliminated by PSG)

In these years  that i mentioned footballers were transfering from France to Italy, Because Milano was one the biggest foootbal cities.
I always think that at the football city of  Paris never have been locating the place that it deserves. But it seems like time is changing, Thiago Silva and Ibrahimovic were transferred from Milan to Paris two years ago. If I had a chance to play as a footballer i definetely choose Paris too.
As to Milan and Internazionale, it seems like they won't be able  join the champions league next year too. And Sorrowful Milan and Inter fans will have to wait a little more to listen ''the die meister die besten'' lyrics.
If you had a chance to choose which city would you prefer to see at the champions league?